20 november

Bangkok, 20 november

De laatste berichten uit Thailand.
Momenteel leiden we een dubbelleven. Nog volop hier, maar in ons hoofd al druk bezig met afscheid nemen. Drie maanden is kort en snel voorbij, maar het is wel even iets anders dan een vakantie van 2 of 3 weken in Frankrijk.
Toe maar, voor ik sentimenteel word. Wat hebben we weer veel beleefd. Het lijkt wel of we in een achtbaan zitten die niet ophoudt. Na de vorige weblog is er al weer zo veel gebeurd. Vanmorgen zeiden Marjo en ik nog tegen elkaar dat het onwaarschijnlijk was dat we vorige week nog maar in …. waren. En dat we sindsdien in Kao Yai geweest zijn met Nederlandse vrienden hier. En dat we Ayuttayah bezocht hebben.
Eerst Kao Yai. Dat is het oudste natuurpark van Thailand. Groot en voor een goed deel ongerept oerwoud. Er wonen olifanten en (nog een paar) tijgers. Naast vele soorten apen, herten, runderen, vogels enzovoort. Bijzonder en dus druk.
We zijn er naar toe gegaan met de familie uit Isaan bij wie we een weekje geweest zijn eind september. Erg gezellig.
Een van de hoogtepunten was dat we al heel snel na aankomst 3 neushoornvogels zagen. De grootste soort ook nog. Ze zijn wel 1 meter hoog. Wit en geel en zwart.
Apen zaten er ook genoeg. Vooral midden op de geasfalteerde weg. Voor de liefhebbers: een soort makaken. Hoog in de bomen hoorden we groepen gibbons (niet zeldzaam daar!) schreeuwen, maar die hebben we helaas niet kunnen zien. Olifanten waren ruimschoots aanwezig, te zien aan de hopen stront, maar ook die lieten zich niet zien. Fraaie vogels des te meer. Al nekken rekkend en strekkend liepen we door het oerwoud. De geheimen van de jungle zijn niet eenvoudig te vinden!
De volgende dag deden we nog een rondje jungle. Mega-bomen en lianen bestaan echt. En bloedzuigers ook. Snelle en vervelende jongens, die ons behoorlijk het leven zuur maakten. Vraag maar aan Marjo, die natuurlijk weer het smakelijkste hapje was.

Ayuttayah is de oude hoofdstad van Thailand. Het ligt een uurtje ten noorden van Bangkok. Barstensvol met ruines van tempels en paleizen. De oude stad ligt tussen de armen van een paar rivieren. Uitnodigend voor een boottochtje rondom de stad. Dit deden we met de Farbers, een Amerikaanse familie, die we hier hebben leren kennen. Zij werken voor OMF in Ayuttayah. Een van hun doelen is om hier een kerk van de grond te krijgen. Churchplanting heet dat in het Engels. Kerkplanting in het Nederlands? Kerkstichting waarschijnlijk. Geen kerkgebouw natuurlijk, maar een gemeenschap van mensen die samenkomt en samenleeft vanuit het christelijk geloof. In elk geval: we hebben veel gehoord en voor een klein deel gezien en ervaren hoe zoiets toegaat. Werk met veel ups en downs. Soms erg bemoedigend, soms erg frustrerend. Uit alle verhalen komt wel het beeld naar voren van hele gewone ongewone mensen. Met gewone sores en pleziertjes. Met veel vragen. Met tegenslagen en meevallers. Maar bovenal voelen ze zich geroepen door hun Heer, de God die hen geroepen heeft en gemotiveerd om huis en haard op te geven. Zekerheden achter zich te laten. Vaak moeilijke familie/ gezinskeuzes te maken. Vraag niet hoe ze weten dat ze dit moeten doen. In het algemeen zijn ze zeer gemotiveerd en ieder heeft z’n eigen verhaal. Er zitten vast mensen tussen die echte avonturiers zijn, maar we hebben ook huismussen ontmoet. Soms snap je niet dat bepaalde mensen hier zijn. Sommige zijn na 4 jaar weer weg. Sommige zijn er na 20 jaar nog. We liepen hier een oudere, Nederlandse man tegen het lijf, die vroeger in Thailand gewerkt had als zendeling. Hij had meerdere kerken kunnen stichten en genoot intens van alle ontmoetingen met Thaise mensen uit die tijd.
Wij kunnen ons dat goed voorstellen. Het gaat om mensen die gezien hebben dat er een andere manier van leven mogelijk is. Waar het aanbidden van de Ene God flink verschil gemaakt heeft.
Maar, wij knijpen er hier tussenuit. Dankbaar en blij voor wat we mee hebben mogen maken. Veel ervaringen en een paar souvenirs rijker, een paar centen minder, wat illusies armer, veel contacten rijker. En stiekem denken we al aan een volgend bezoek.