En weer Bangkok.

Bangkok 31 okt 2013

We zijn weer terug in Bangkok. Blij toe!?
Nou, we zijn er erg dubbel in. We vonden het erg leuk om weer in de vertrouwde omgeving terug te zijn. In ons mooie appartementje.Maar heet dat het hier is! Zeker na Chiang Mai. Scheelt wel 12 graden denk ik.
Gisteren was het toppunt; 38 graden. Celcius dus.
Het zweet is niet te stoppen. Zeker bij mij niet. Als ik eenmaal aan het zweten ben helpt zelfs een koude douche niet meer. Een paar minuten later ben ik weer aan het zweten.
Genoeg over het weer. Ik snap dat jullie jaloers zijn.
Ik realiseer me dat het leven in Nederland, op Urk, op Het Ruim, in Het DOK, gewoon doorgaat. Business as usual.
Voor ons lijkt de tijd stil te staan. In elk geval te vertragen.
Deze week is een leuke week hier. Levendig door een behoorlijk aantal kinderen dat hier een zogenaamde Home school week heeft. Het zijn allemaal kinderen die thuis les krijgen. Eenmaal per jaar (meen ik) hebben die kinderen een gezamenlijke week hier. Leuk programma. Educatief, maar ook gezellig en alles wat kinderen blij maakt.
Ik geniet erg van die kinderen en hier en daar dragen we ons steentje bij.
Goochelshow. Speurtocht. Bezoekje aan de dokter (ikke dus). Genieten.
3 november. We hebben de 40 graden gehad. Of dat nu de reden is geweest dat de weblog verloren raakte weet ik niet. Een deel ervan was niet meer te achterhalen in elk geval.
Kans 2. Nog een update uit Chiang Mai:
Marjo en Bram zijn naar een olifantenshow geweest. Zeker een hoogtepunt in sportief en cultureel opzicht: de
dikhuiden konden schilderen en voetballen! Een hoogtepunt uit geografisch en faunistisch oogpunt was Doi Inthanon, de hoogste berg van Thailand, 2565m meen ik. Niet superhoog, maar weelderig groen. Barstensvol met bijzondere en oogstrelende vogels, watervallen en oorverdovende concerten van enorme cicaden (grote krekels, zeg maar), die een soort "wave" door het oerwoud deden. Met hun geluid dan. Bijzonder, bijzonder.
Het was een ontspannende tijd in Chiang Mai. Ook door de ontmoetingen met zo veel mensen. De laatste avond zijn we uit eten geweest met een stel uit onze kerk. Zij hadden een conferentie achter de rug in C.M.
Een domper op de trip kwam in de vorm van een zieke Bram die de laatste dagen meer in de "bathroom" te vinden was dan gewoonlijk. Koorts en misselijk erbij. Niet leuk. Gelukkig knapte hij weer net op toen we terugvlogen naar huis, naar Bangkok dus.
Inmiddels zijn we alweer een weekje verder. Nog ruim 3 weken te gaan. Nog een drukke tijd. Bram heeft vanmorgen meegespeeld (piano ) in de muziekgroep van de internationale kerk. Gaaf. Er staat nog een concert gepland van hem hier. Alle werkers van OMF in Bangkok en de hele staf zijn uitgenodigd! Vanavond begint één van de twee huwelijkscursussen die we hier (bege-)leiden. Dankbaar werk om te doen. Erg prettig cursusmateriaal. Alles in het Engels. Volgende keer meer hierover.
Al met al voelen we ons in zekere zin thuis hier. Nederland/ Urk/Het Ruim/ Het DOK zijn erg ver weg. Ondanks alle frequente contacten via mail en skype. En we zouden wat graag weer eens onze dochters in de armen willen sluiten! Tot het volgende reisverslag.