Bangkok 9 okt. 2013

Er lopen hier ernstig grote mieren rond…. ?
Fout: het zijn juist hele kleine, die ik zo juist betrapte in m’n cola.
Het is hier ’s avonds laat erg stil?
Fout: alles wat kan piepen, knarsen, knorren en knerpen lijkt dat hier de hele nacht door te doen.
Wen je daar aan: jazeker! Makkelijk. Net als aan het Thaise voedsel. In het algemeen goed en (zeer) goedkoop. Aan het links rijden. Aan de massa’s taxi’s. (zeker 1 op 10 auto’s is een taxi!) Ik ga zelfs wennen aan het zelf-rijden in Bangkok (denk ik).
Hoewel. Ik heb mezelf voorgenomen niet te wennen aan de kris-krassende brommers en scooters et cetera in het verkeer. Urk is er niks bij, dat verzeker ik jullie! Kan iemand dit lezen? หมวกยอด . Wel, een willekeurige Thai zal je ook nietszeggend aankijken. (helm is een simpel woord, toch)
Aan de warmte wennen we wat minder. Onze beste vrienden heten Airco en Ventilator. ’s Morgens bij het opstaan geeft de thermometer steevast 28 graden aan. Celcius dus. Daar komt nu gelukkig niet zo veel meer bij overdag. Toch, echt lekker is anders.
Wennen doen we ook een beetje aan de harde bedden. Slapen is voor doetjes zullen we maar denken. Wennen doe ik aan de vele regen. De meeste dagen behoorlijk. Maar toch 30 graden.
Wennen doe ik zelfs ook al aan de Thaise vogels. Hier rond het huis alleen al heb ik er zo’n 45 gespot. Soorten dan. Voor de liefhebbers zal ik nog een keer een special schrijven over onze belevenissen met alles wat groeit, bloeit, vliegt en (och ja) piept.
Aan het Randstad-gevoel zal ik niet wennen. Uren in de taxi. Eindeloze stromen verkeer. Miljoenen mensen (letterlijk) die van A naar B moeten. Leve de polder!
Waar ik zeker niet aan wen is dat het zo maar kan gebeuren dat je een (publieke) WC binnenstapt en dat er daar iemand, bij de urinoirs, op de knieën de vloer aan het poetsen is. Beter gezegd, de richeltjes moeten gepoetst, met een tandenborstel. Nog een keer kijken: het blijkt nog een vrouw te zijn ook. Daar zakt m’n broek van af. O nee, juist niet dus.
Waar ik ook niet aan zal of wil wennen is de Boeddhabeelden, -tempels. Behalve door de overdaad stuit alles waar het boeddhisme voor staat me behoorlijk tegen de borst. In het westen vinden we tegenwoordig zo’n beeldje in huis of in de tuin wel prachtig. Verdraagzaamheid en “vrede”, de eeuwige glimlach, staan hoog in het vaandel.
Onder de oppervlakte schuilt echter een behoorlijk meedogenloos wereldbeeld. Karma, het lot, staat centraal in het denken. De eeuwig doorgaande cirkel van leven en dood. Leven is lijden leerde de boeddha. Ontsnap eraan! Hoe? Werk aan je karma. Zorg dat je steeds verder komt door zo veel mogelijk goed te doen. Dan kom je terug na je dood (reïncarnatie) met betere kansen om nog weer verder te komen. En uiteindelijk kun je misschien, ooit, ontsnappen aan je karma. Dan ga je op in het ……..grote niets.
Dit heeft allerlei consequenties natuurlijk. Bijvoorbeeld: Waarom zou je je druk maken over je gehandicapte kind? Die heeft het erg slecht gedaan in een vorig leven. Beter dat-ie snel sterft!?
Het helpt ook niet voor het bestrijden van corruptie. Het lijkt al helemaal niet te helpen tegen (kinder-)prostitutie. Moraal is vaak dubbel (sorry, in het westen kunne we er natuurlijk ook wat van)
Brengt me bij de niet-reis kant van ons bezoek hier: een zendingsorganisatie in Thailand. Blijf lekker thuis mensen. Wat heb je te zeggen? Nou, het zou zo maar kunnen dat het christelijk geloof radicaal andere antwoorden heeft dan het boeddhisme. Bijvoorbeeld over het lijden.
Of over het lot. En wat als er een God is? (Boeddhisme is een religie zonder god) En wat als er bevrijding mogelijk is. En jezus dan? En stop maar eens met je zelf opwerken tot een beter mens! (genade!)
Nou, het wordt tijd om te stoppen, ik begin nog te preken. Maar ik schaam me beslist niet voor de mensen die ik nu een beetje mag helpen als dokter. Mensen die heel veel opgegeven hebben om hier het Goede Nieuws door te geven.
Is dit een reisverslag? Nee. Hebben we nog wat gedaan? Ja, diverse uitstapjes in Bangkok. Parken bezocht, de grootste markt van B’kok. Vandaag naar het hoogste gebouw hier. 300+ meter hoog. Lekker eten op de 78e verdieping. Morgen een rondje B’kok op de fiets. (georganiseerd door een Nederlander!) En volgende week voor langere tijd naar Chiang Mai in het noorden. Deels een soort vakantie en deels werk. Prachtige omgeving daar en vooral ook iets koeler. We hopen daar ook een paar mensen uit onze kerkelijke gemeente te ontmoeten.
Voor nu: een hartelijke groet uit Thailand.
Gert